Czy można być „za starym” na sporty walki?
Choć wiek to tylko liczba, to jasne, że im szybciej weźmiemy się za sport, tym lepiej. Jego uprawianie od najmłodszych lat wiąże się ze znacznymi korzyściami. Dotyczy to również sztuk walki, których młodzi adepci rozwijają się lepiej niż ich rówieśnicy nieuprawiający sportu i to nie tylko pod kątem sprawności fizycznej. Jaki wiek jest najlepszy do rozpoczęcia treningów i czy późny start przekreśla szanse na osiągnięcie sukcesów?
Wiele osób zastanawia się, jaki wiek jest najlepszy na rozpoczęcie treningów sztuk walki. Najlepsi zawodnicy w historii szlifowali swoje umiejętności od najmłodszych lat. Canelo Alvarez uznawany za jednego z najlepszych, a do niedawna najlepszego pięściarza bez podziału na kategorie wagowe, zaczął walczyć zawodowo w wieku zaledwie 15 lat. Manny Pacquiao, jedyny w dziejach mistrz świata aż 8 dywizji wagowych, również zaczynał bardzo młodo. Przyjmuje się zatem, że im wcześniej zacznie się trenować jakąkolwiek dyscyplinę, tym większe ma się szanse na osiągnięcie w niej sukcesów. Czy tak jest w istocie? Czy nie ma wyjątków? Co oznacza wczesne rozpoczęcie treningów?
Im szybciej, tym lepiej?
Zaszczepienie dziecku od najmłodszych lat idei uprawiania sportu przyniesie mu wiele korzyści w dorosłym życiu. Nawet jeśli nie zostanie sportowcem, to będzie wiedzieć jak wielki wpływ na jego zdrowie, samopoczucie oraz sprawność ma dbanie o własny organizm. Treningi sztuk walki wpływają również bardzo pozytywnie na rozwój umysłowy dzieci. Spowodowane jest to po pierwsze tym, że mogą rozładować nadmiar energii i następnie mają większą łatwość w utrzymaniu skupienia na nauce. Po drugie treningi fizyczne wpływają na wyostrzenie się zmysłów oraz przyśpieszają pracę mózgu. Efekt ten jest czysto biologiczny, ponieważ silniejsze ciało, pompuje więcej krwi do wszystkich narządów w tym tego najważniejszego. Krew z kolei dostarcza do mózgu tlen oraz składniki odżywcze niezbędne do jego prawidłowej pracy.
W dawnych czasach ludzie wiedzieli, że lekarstwem na większość schorzeń jest ruch. Dzisiaj dzieci uczą się w szkolnych ławkach, w których spędzają dużą część dnia. Dodatkowo po szkole muszą odrabiać lekcje, o co oczywiście dbają rodzice, którym zależy, aby ich dzieci coś w życiu osiągnęły. W efekcie młodzi ludzie, których ciało przystosowane jest do ciągłego ruchu, większą część doby spędzają siedząc lub leżąc.
Brak ruchu skutkuje wzrostem wagi, spadkiem sprawności, często odbija się także na samopoczuciu oraz zdrowiu. Na wielu dzieciach odbija się dodatkowo w postaci gorszego rozwoju intelektualnego.
Przyjmuje się, że rozpoczęcie aktywności fizycznej w wieku około 7 lat jest doskonałym pomysłem. Początkowo treningi mają charakter bardziej ogólnorozwojowy i przeprowadzane są w formie zabawy. Mając szczęście trafimy na trenera, który posiada zdolności pedagogiczne i prócz miło spędzonego czasu nauczy nasze pociechy dyscypliny, współpracy oraz zaszczepi w nich zdrowe, sportowe współzawodnictwo. Z czasem dzieciaki zaczną uczyć się coraz to nowszych elementów technicznych, a poprzeczka, jaką będą musieli przeskakiwać na treningach, zostanie podniesiona.
Gdybym obecnie miał ponownie 7 lat i wiedział to co wiem teraz, zdecydowanie już wtedy rozpocząłbym treningi sztuk walki. Nauczyłbym się większej pokory, poszanowania ciężkiej pracy oraz przede wszystkim dyscypliny, która pomogłaby mi wytrwać w wielu postanowieniach, których moja silna wola nie potrafiła udźwignąć.
Kiedy sam zaczynałem?
Uprawiałem jakiś sport odkąd pamiętam. Początkowo była to piłka nożna, która królowała na szkolnych boiskach oraz podwórkach. Później przez złamanie obojczyka w okresie zimowym jako dziecko mocno przytyłem. Z czasem tusza zaczęła mi przeszkadzać równie mocno, jak przytyki kolegów. Mając około 14 lat, rozpocząłem więc treningi sztuk walki. Z jednej strony chciałem po prostu schudnąć i sprawić, aby inni przestali się ze mnie nabijać. Z drugiej pragnąłem nauczyć się bronić, walczyć o swoje i – bądźmy uczciwi – utrzeć nosa, dosłownie, moim prześladowcom.
Na treningach nauczyłem się jednak, że zawsze znajdzie się ktoś silniejszy i lepszy. Niezależnie jak będziemy dobrymi w danej dyscyplinie. Treningi pomogły mi zyskać pewność siebie, zrzucić wagę i zaakceptować swoje słabsze strony, jednocześnie pokazując mi te mocne.
Obecnie wiem, że moje dziecko na pewno będzie uczęszczać na zajęcia sztuk walki w młodym wieku, aby nauczyć się tego, co mi wpojono. Umiejętność samoobrony oraz opanowanie w zetknięciu się z przemocą są nieocenione.
Korzyści z wczesnego rozpoczęcia treningów
Najważniejsze korzyści płynące z treningów sztuk walki można zebrać i wyliczyć w około 7 punktach, które zamieszczam poniżej.
- Poprawa sprawności fizycznej – tutaj nikt nie może mieć wątpliwości;
- Nabycie umiejętności samoobrony, które mogą w wielu sytuacjach uchronić dziecko przed siniakami, pobiciem czy innymi nieprzyjemnymi sytuacjami;
- Rozwój społeczny – rozpoczęcie treningów to wstąpienie do nowej grupy, w której należy się odnaleźć i zaakceptować jej reguły. Kontakty zarówno z rówieśnikami, jak i starszymi oraz młodszymi dziećmi, przyniosą młodemu człowiekowi umiejętności radzenia sobie w społeczeństwie oraz pozwolą mu lepiej zrozumieć, jak ono działa i funkcjonuje;
- Wzajemny szacunek – sztuki walki uczą szacunku do innych. Świadomość, że inna osoba może posiadać umiejętności samoobrony również sprawia, że dziecko zacznie okazywać jej większy szacunek;
- Budowanie poczucia sukcesu – w trakcie treningów dziecko musi pokonywać własne ograniczenia, opory oraz często lenistwo. Robi to na oczach innych, co buduje w nim poczucie własnej wartości oraz pozwala wyrobić w sobie nawyk ciężkiej pracy oraz świadomość, że dzięki niej można wiele osiągnąć;
- Rozwój intelektualny – sztuki walki wymagają ciągłego przewidywania ruchów przeciwnika i myślenia, w jaki sposób go przechytrzyć. Nie bez powodu mówi się, że „boks to szybkie szachy”. Szachy to w końcu najlepsza gra strategiczna na świecie.
- Nabycie pożądanych cech – dyscyplina, wytrwałość, pewność siebie, silny charakter i umiejętność pokonywania własnych ograniczeń to cechy, które każdy rodzic pragnie wpoić swojemu dziecku.
Czy późniejszy wiek rozpoczęcia przygody ze sportami walki wyklucza możliwość osiągnięcia sukcesu?
Późniejszy wiek rozpoczęcia przygody ze sportami walki zdecydowanie nie wyklucza osiągnięcia w nich sukcesu. Wiele zależy oczywiście od tego, o jakim wieku myślimy oraz tego, w jakiej jesteśmy formie i z jakiego punktu zaczynamy. Przykładem może być Anthony Joshua, czyli dwukrotny mistrz świata wagi ciężkiej w boksie. Rozpoczął on treningi w wieku 17/18 lat, czyli stosunkowo późno. Szybko jednak dzięki ciężkiej pracy i wytrwałości dostał się na olimpiadę, gdzie reprezentował swój kraj. Wygrał złoty krążek w Londynie mając 22 lata. Po zaledwie 4 latach treningów. Później przeszedł na zawodowstwo i został mistrzem. Myślę, że stanowi doskonały przykład osoby, która zaczęła trenować nieco później i mimo to osiągnęła sukces.
Co jednak z osobami jeszcze starszymi? Giacobbe Fragomeni poważniejsze sukcesy jako pięściarz zaczął osiągać dopiero w wieku 28 lat. Na początku jako amator. Na ringach zawodowych zadebiutował mając 32 lata. Czytelnicy mogą go kojarzyć z pojedynków z Krzysztofem “Diablo” Włodarczykiem.
Treningi dla zdrowia i sprawności w każdym wieku
Jako trener i osoba trenująca widziałem na zajęciach osoby w każdym wieku. Zarówno młodsze, jak i starsze. Nawet po 50. roku życia. Wiek to tylko liczba, a korzyści płynące z ćwiczeń fizycznych oraz sztuk walki mogą czerpać dosłownie wszyscy.
Nigdy nie jest za późno, aby nauczyć się czegoś nowego, zadbać o siebie i napisać kolejny rozdział. Sztuki walki w dorosłym życiu mogą okazać się świetną odskocznią od codzienności. Pozwolą rozładować stres, wyżyć się i jednocześnie poprawią naszą kondycję oraz zdrowie.
Treningi dla zawodnika vs treningi rekreacyjne
Warto zaznaczyć, że treningi dla zawodników wyglądają kompletnie inaczej niż dla grup rekreacyjnych. Z tego względu nie ma co obawiać się o to, że będziemy zmuszeni do sparingów z lepszymi od siebie. To dotyczy także rodziców, którzy obawiają się o zdrowie swoich dzieci. Nikt nie musi sparować. Trener nie dopuści do tego nikogo, kto w jego opinii nie będzie na to przygotowany. Sparingi mogą mieć także charakter zadaniowy, gdzie uczymy się jakichś konkretnych zachować, obron czy trenujemy ciosy.
Treningi rekreacyjne mają także kompletnie inną intensywność niż te przeznaczone dla zawodników. Oczywiście każda osoba, która pragnie rozpocząć mocniejsze treningi, może to zrobić, przechodząc do bardziej zaawansowanej grupy. Należy jednak przejść odpowiednią drogę i najpierw nauczyć się podstaw i wzmocnić ciało.
Treningi sztuk walki są doskonałym pomysłem dla ludzi w każdym wieku. Zajęcia są dostosowywane zarówno do wieku, jak i poziomu uczestników. Warto także pamiętać, że przychodząc na tego typu zajęcia, nie musimy od razu zostawać zawodnikami i robić sparingów. Możemy traktować sesje treningowe jako możliwość wyładowania energii, negatywnych emocji, odskocznie od codzienności lub miejsce, gdzie nawiązujemy kontakty towarzyskie, jednocześnie dbając o swoje zdrowie.
Korzyści płynące z treningów mogą czerpać osoby w każdym wieku. Pragnąc osiągać sukcesy jako zawodnik sztuk walki, oczywiście lepiej jest rozpocząć treningi wcześniej. Młody wiek nie jest jednak gwarancją sukcesu. Osoby nieco starsze, nastolatkowie, a nawet dorośli również notowali świetne wyniki. Idź na trening i przekonaj się ile możesz zyskać.
Udostępnij
Czytaj też
